Antropomorfisme of het vermenselijken van je hond

Een hond vermenselijken, we doen het allemaal wel eens. Maar zijn we er ons bewust van hoe vaak we het doen? En wat de mogelijke gevolgen zijn? Staan we wel eens stil of onze honden er wel gelukkig van worden?

In dit blog lees je wat antropomorfisme kan inhouden, wat de mogelijke nadelen zijn en hoe we er beuwster mee kunnen omgaan.

Wat is “antropomorfisme”?

De officiële definitie van antropomorfisme is het toekennen van menselijke eigenschappen aan niet-menselijke wezens. Men gaat dan bv. voorwerpen of (nu komt ie...) dieren tonen of behandelen alsof ze menselijk zijn (uiterlijk, karakter of gedrag). Het vermenselijken van onze hond doen we allemaal wel eens, maar het is heel belangrijk om jouw hond(en) te respecteren voor wie ze zijn: een dier; een hond. Jouw hond is geen miniatuur-mens én een mens is geen hond!Honden hebben andere behoeftes, andere waarnemingen én een anders werkend brein dan mensen. Op mensen gebaseerde en emotionele verklaringen geven aan het gedrag van een hond kan vervelende gevolgen hebben voor jullie leven samen.Door je verder te verdiepen in jouw gedrag tegenover jouw hond, zal je jullie relatie ongetwijfeld verbeteren.Geen enkel ander dier heeft zich zo aangepast aan een leven met ons als honden. Daarom zijn we waarschijnlijk sneller om ze als één van ons te zien. Ze leven in ons gezin en we delen samen ons leven.

Hoe kan het vermenselijken van een hond eruit zien?

• De hond mag zich als een mens gedragen (bv.: aan tafel eten, in bed slapen,...)Bij socialisatie met kinderen

• Menselijke gevoelens toepassen op het gedrag of lichaamstaal van de hond (bv.: “Hij

  kijkt zo droevig”)

• Honden aankleden zonder dat deze kledij een functie heeft (medisch, temperatuur)

• -Gedrag proberen oplossen met menselijke aanpak (bv.: angstige hond op schoot nemen,

  nerveuze hond knuffelen,...)

• Speciale gebeurtenissen vieren: verjaardagen, kraamfeestjes,...

• Verwachten dat een hond je verstaat/begrijpt en vervolgens misschien zelfs boos worden als de hond iets anders doet-.

• Doen alsof een hond een baby is (bv.: praten met een hoog stemmetje, overladen met

  affectie,...) -...

Vele mensen hebben vaak niet door dat ze hond vermenselijken. Ze doen het automatisch. Want wanneer mensen liefde voelen, willen ze dat uiten op een manier dat zij het graag ontvangen. Honden worden gezien als vrienden, gelijken, kinderen, familieleden, therapeut. Maar is dat ook echt wat een hond nodig heeft? Met andere woorden: wat betekent liefde in de ogen van een hond?

Het vermenselijken van een hond start vaak al voor de hond wordt aangeschaft. Een hond wordt soms aangekocht om een leegte te vullen, eenzaamheid tegen te gaan, om de kinderen te entertainen... De behoefte van de mens staat hier dus op de eerste plaats. Vele mensen denken niet meteen of zelf niet aan de behoefte van de hond. Maar wat als jouw hond zou kunnen kiezen, kiest hij dan voor jou/jouw gezin?

We denken maar al te makkelijk dat een hond precies is zoals wij. We zijn snel met emotionele verklaringen voor gedrag dat voor een hond heel natuurlijk is. We kijken in dit geval niet meer naar de hond als dier, maar als een soort hybride mens. Dit zorgt ervoor dat de hond zijn behoeften onvoldoende worden ingevuld én dat de hond zich mentaal vaak niet zo goed voelt. Een hond snapt namelijk maar weinig van onze complex emoties. Dit wilt natuurlijk niet zeggen dat een hond niet emotioneel intelligent is, maar zo complex als de onze zijn die emoties niet.

Het is belangrijk voor het welzijn van de hond, jullie relatie en jullie communicatie dat je hond ziet voor wat hij is, en dat is in de eerste plaats: een dier. Een dier dat jaagt, instinctief is (zeker in vergelijking met ons), opportunistisch is ingesteld,...

Met een instinct bedoelen we een handeling die automatisch gebeurd (bv.: een kat ruiken en erachter rennen). Een instinct is een gedachteloze, onopzettelijke handeling. Wanneer een hond achter een prooidier aan gaat, kan hij de consequenties niet overzien; hij heeft geen weet van die drukke autobaan. Hij reageert meteen op de geur van de kat en denkt niet na over mogelijk gevolgen.

Bij mensen gaat dit vaak anders: wij reageren vooral intellectueel. Natuurlijk kunnen wij ook instinctief reageren, maar ook op een spirituele of emotionele manier. Onze handelingen zijn vaak vanuit een bepaalde overweging. Intellectueel of verstandelijk reageren is dus nadenken over mogelijke gevolgen en consequenties. Zo zullen wij proberen voorkomen dat een hond richtige een drukke autobaan over treinspoor loopt. Instinctieve versus intellectuele beweegredenen zijn dus twee verschillende motivaties.

Het is belangrijk om mee te geven dat ik op geen enkele manier beweer

dat honden geen gevoelsdieren zijn! Dat zijn ze wel degelijk, daarom net dat antropomorfisme zo schadelijk voor ze kan zijn. Er werd heel lang gedacht dat honden (of andere dieren) geen gevoelens hadden zoals wij mensen. En weten ook dat honden niet helemaal zo zijn als wij, maar gevoelens hebben ze wel degelijk, dat staat buiten kuif! Het is dus cruciaal om het verschil tussen honden- en mensen psychologie niet te vergeten. Want als men deze hondenpsychologie beter gaat begrijpen, zal men honden dus ook anders gaan benaderen. Deze benadering zal in het voordeel van de hond zijn. Wanneer we dan kijken naar het oplossen van gedragsproblemen, kunnen we de hondenpsychologie al helemaal niet negeren. Ik durf zelf heel zeker te stellen dat antropomorfisme de oorzaak is van vele gedragsproblemen én communicatieproblemen bij honden en hun baasje!

Is het vermenselijken van jouw hond nu erg?

Wel het antwoord hier op is dubbel. Iedereen vermenselijkt wel eens. Het is heel normaal om de wereld vanuit je ‘eigen bril’ te bekijken. Maar wanneer we helemaal niet kijken naar hoe de hond denkt en naar de wereld kijkt, dan worden honden niet begrepen zoals ze echt zijn. Eens verterend of geamuseerd zijn met kleine dingen die jouw hond doet die jij menselijk interpreteert, is bijlange niet zo erg als een hond volledig te gaan bekijken vanuit de menselijke psychologie. Net zoals eens tegen je hond praten niet zo erg is, maar wanneer je hele gesprekken begint te voeren met ‘m en daarna nog eens verwacht dat hij dat allemaal begrepen heeft. Dan wordt het een heel ander verhaal.

Conclusie

Het is dus van groot belang dat we ons allen verdiepen in de taal en de wereld van een hond. Dat we zijn psychologie en instincten beter gaan begrijpen. Onze honden baten er enorm bij wanneer wij hun taal beter gaan begrijpen en deze kennis gaan toepassen in onze interacties met hen.Wij mensen veranderen dus best onze eigen inzichten. Stop met het toeschrijven van je eigen emoties en menselijke begrippen op je hond. En onthoudt, boven alles, dat jouw hond geen miniatuur mens is, maar een dier. Een prachtig, opportunistisch, emotioneel, instinctief dier.